ชี

น. นักบวช ; นักบวชสตรี ; สตรีที่โกนศีรษะ ; สมาทานศีล นุ่งผ้าขาว  บางแห่งเป็นนักบวชชาย เช่น ฤาษีชีไพร

n. a shaven headed woman who observes some precepts and wears the while robes ; white robed nun